ภาพตามแนวคิดว่าอุกกาบาตนำพานิวคลีโอเบสมาที่โลกยุคโบราณ นิวคลีโอเบสแสดงเป็นโครงสร้างโมเลกุลซึ่งอะตอมไฮโดรเจนเป็นทรงกลมสีขาว, คาร์บอนสีดำ, ไนโตรเจนสีฟ้า และออกซิเจนสีแดง
นักวิทยาศาสตร์รายงานใน Nature
Communications วันที่ 26
เมษายนว่า
หินอวกาศที่ตกลงบนโลกในช่วงร้อยปีหลังนี้มีเบส 5 ชนิดที่เก็บข้อมูลในสารพันธุกรรมดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอ
ในขณะที่ดีเอ็นเอ/อาร์เอ็นเอไม่น่าจะก่อตัวขึ้นในอุกกาบาตได้
แต่การค้นพบนี้ก็แสดงว่าชิ้นส่วนทางพันธุกรรมเหล่านี้มีอยู่พร้อมนำส่งและอาจช่วยในการพัฒนาโมเลกุลคำสั่งบนโลกยุคต้น
นิวคลีโอเบส(nucleobase) เหล่านั้นแบ่งได้เป็นสองกลุ่ม คือ เพียวรีน(purine)
ได้แก่ อะดีนีน(adenine; A)และกัวนีน(guanine; G) และพิริมิดีน(pyrimidine) ได้แก่ ไซโตซีน(cytosine; C), ไธมีน(thymine; T) และยูราซิล(uracil; U) เมื่อรวมกับ “กระดูกสันหลัง” ที่เป็นน้ำตาล(ในกรณี
ดีเอ็นเอเป็นน้ำตาลดีออกซีไรโบส ส่วนอาร์เอ็นเอเป็นน้ำตาลไรโบส) และฟอสเฟต
จะเป็นรหัสพันธุกรรมสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลก
ไม่ว่าองค์ประกอบพื้นฐานสำหรับชีวิตเหล่านี้มาจากอวกาศ
หรือก่อตัวขึ้นในบ่อน้ำอุ่นจากสารเคมีบนโลก ก็ยังคงไม่ทราบ
แต่การค้นพบใหม่ได้เพิ่มหลักฐานที่บอกว่าสารตั้งต้นสำหรับชีวิตเดิมมาจากอวกาศ
นักวิจัยบอก
นักวิทยาศาสตร์ได้ตรวจพบเพียวรีน(A G) ซึ่งประกอบด้วยโมเลกุลหกเหลี่ยมที่เกาะอยู่กับโมเลกุลห้าเหลี่ยม(Imidazole) และสารประกอบอินทรีย์อื่นๆ ในอุกกาบาตมาตั้งแต่ทศวรรษ 1960 นักวิจัยยังได้เห็นร่องรอยของยูราซิล แต่ยังคงไม่พบพิริมิดีน(ไซโตซีนและไธมีน) มีโครงสร้างขนาดเล็กกว่า โดยมีเพียงโมเลกุลหกเหลี่ยมเท่านั้น
จนกระทั่งบัดนี้ เราได้ชุดเบสทั้งหมดที่พบในดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอสิ่งมีชีวิตบนโลกจนครบแล้ว
และพวกมันก็อยู่ในอุกกาบาต Daniel Glavin นักดาราศาสตร์เคมี
ที่ศูนย์การบินอวกาศกอดดาร์ดในกรีนเบลท์ มารีแลนด์ กล่าว
เมื่อไม่กี่ปีก่อน Yasuhiro Oba นักธรณีเคมีจากมหาวิทยาลัยฮอกไกโดในซัปโปโร
ญี่ปุ่น และเพื่อนร่วมงานได้สร้างสรรค์เทคนิคที่จะสกัดและแยกสารประกอบเคมีต่างๆ
อย่างนุ่มนวล จากฝุ่นอุกกาบาตที่ละลายและจากนั้นก็วิเคราะห์
วิธีการตรวจจับของเรามีความไวมากกว่าที่เคยปรับใช้ในการศึกษาก่อนหน้านี้หลายสิบเท่า
Oba กล่าว
เมื่อสามปีก่อน นักวิจัยใช้เทคนิคเดียวกันเพื่อค้นพบไรโบส น้ำตาลที่จำเป็นต่อชีวิต
ในอุกกาบาตที่อุดมด้วยคาร์บอน(carbonaceous meteorite) สามก้อน
ในการศึกษาใหม่ Oba และเพื่อนร่วมงานร่วมมือกับนักดาราศาสตร์เคมีที่นาซา
เพื่อวิเคราะห์ตัวอย่างหนึ่งในสามก้อนเดิม และเพิ่มเติมอีกสามก้อนใหม่
เพื่อมองหาองค์ประกอบที่จำเป็นอย่างยิ่งต่อสิ่งมีชีวิตชนิดอื่น คือ นิวคลีโอเบส
นักวิจัยคิดว่าเทคนิคการสกัดที่นุ่มนวลมากขึ้น ซึ่งใช้น้ำเย็นกับอุลตราโซนิกแทนที่จะเป็นกรดฟอร์มิคร้อนตามปกติ
จะรักษาโมเลกุลให้ไม่บุบสลาย เราใช้ความพยายามในการสกัดนิวคลีโอเบสที่บอบบางมากๆ
เหล่านี้ Glavin กล่าว วิธีการสกัดเหมือนเป็นการสกัดเย็น
แทนที่จะทำแบบชาร้อน นอกจากนี้ยังใช้วิธีวิเคราะห์ที่ไวขึ้นกว่าเดิม
ด้วยเทคนิคนี้ Glavin, Oba และเพื่อนร่วมงานได้ตรวจสอบปริมาณของเบสและสารประกอบอื่นๆ
ที่มีความเกี่ยวข้องกับชีวิตในตัวอย่างจากอุกกาบาต 4 ชนิดที่ตกลงบนโลกเมื่อหลายทศวรรษก่อน
ในออสเตรเลีย(อุกกาบาตเมอร์ชิสัน), เคนตักกี้(อุกกาบาตเมอร์เรย์)
และบริติชโคลัมเบีย(อุกกาบาตทากิชเลค)
จากทั้งสี่ตัวอย่างทีมได้พบและตรวจสอบอดีนีน, กัวนีน, ไซโตซีน, ยูราซิล และไธมีน
และยังพบสารประกอบอีกมากมายที่เกี่ยวข้องกับเบสเหล่านี้ และมีกรดอะมิโนอีกสองสามชนิด เราได้พบนิวคลีโอเบสพิริมิดีนที่หลากหลายและไอโซเมอร์โครงสร้างของพวกมันจากสารสกัดของเมอร์ชิสันทั้ง
2 ตัวอย่าง
ซึ่งเกือบทั้งหมดไม่เคยพบมาก่อนในอุกกาบาตเลย ทีมเขียนไว้ในรายงาน
ภาพอธิบายโครงสร้างดีเอ็นเอ(deoxyribonucleic acid) และอาร์เอ็นเอ(ribonucleic acid) ในรายละเอียด โดยจะมีความแตกต่างที่ RNA เป็น เกลียวสายเดียว(single strand) และ น้ำตาลที่มีเป็นน้ำตาลไรโบส เบสพิริมิดีนเป็น ยูราซิล ในขณะที่ DNA เป็น double helix ที่หมุนเป็นเกลียวคล้ายบันไดวน
ส่วนน้ำตาลเป็น ดีออกซิไรโบส เบสพิริมิดีน เปลี่ยนจากยูราซิล เป็นไธมีน
การศึกษายังได้จำลองสภาวะในอวกาศสังเคราะห์เพียวรีนและพิริมิดีนขึ้นมาได้
ได้ให้หลักฐานเพิ่มเติมว่าปฏิกิริยาเคมีในดาวเคราะห์น้อยสามารถสร้างองค์ประกอบของชีวิตขึ้นมาได้บางส่วน
ซึ่งอาจนำส่งมาสู่โลกโบราณโดยการชนของอุกกาบาตหรือกระทั่งเป็นฝุ่นตกลงมา
เป็นปริศนามานานแล้วว่า
เพราะเหตุใดจึงพบเฉพาะเพียวริน ในอุกกาบาตโดยไม่มีพิริมิดีนเลย
การทดลองในห้องทดลองจำลองสภาวะในห้วงอวกาศบอกว่าทั้งสองชนิดสามารถก่อตัวขึ้นได้ในปฏิกิริยาเคมีที่เหนี่ยวนำด้วยแสงภายในเมฆโมเลกุล
นอกจากนี้ปฏิกิริยาเคมีลักษณะนั้นยังสามารถเกิดได้โดยตรงภายในหินอวกาศด้วย Oba
กล่าวว่า
ในเมื่อสามารถสังเคราะห์เพียวรีนและพิริมิดีนได้ในสภาพแวดล้อมนอกโลก ใครๆ
ก็คาดว่าน่าจะพบโมเลกุลอินทรีย์ที่มีความหลากหลายอย่างมากในอุกกาบาต ส่วนสาเหตุที่ไม่พบพิริมิดีนในการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้
Oba บอกว่าน่าจะเป็นเพราะโครงสร้างที่ละเอียดอ่อนของพวกมัน
ในขณะที่เพียวรินมีวงแหวนห้าเหลี่ยม-imadizole เมื่อพบไอมิดาโซลและโมเลกุลคล้ายๆ
กันได้มากกว่าพิริมิดีนในอุกกาบาต
ซึ่งบอกว่าปฏิกิริยาเคมีที่เกิดขึ้นในธรรมชาติเพื่อสังเคราะห์สารเหล่านี้เกิดได้ง่ายกว่า
นอกจากนี้ ไอมิดาโซลยังสามารถทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา(catalyst) เพื่อเริ่มปฏิกิริยาเคมีอย่างการสังเคราะห์เพียวรีน
แทนที่จะเป็นพิริมิดีน
ด้วยการใช้เทคนิคการวิเคราะห์เดียวกัน
ทีมยังตรวจสอบปริมาณสารเคมีภายในดินที่เก็บมาจากพื้นที่อุกกาบาตตกในออสเตรเลีย
และจากนั้นก็เปรียบเทียบระดับในอุกกาบาต กับระดับในดิน
สำหรับสารประกอบบางชนิดที่ได้ตรวจพบ ระดับในอุกกาบาตนั้นสูงกว่าดินรอบๆ
ซึ่งบอกว่าสารประกอบนี้มาที่โลกกับหินเหล่านั้น
แต่สำหรับสารประกอบที่พบอีกบางชนิดซึ่งรวมถึงไซโตซีน และยูราซิล
ปริมาณในดินมีสูงกว่าปริมาณในอุกกาบาต 20 เท่า
ซึ่งอาจจะชี้ถึงการปนเปื้อนบนโลก Michael Callahan นักดาราศาสตร์เคมีที่มหาวิทยาลัยบอยส์สเตท
ในไอดาโฮ กล่าว
ผมคิดว่านักวิจัยจำแนกสารประกอบเหล่านี้ได้จริงๆ Callahan กล่าว
แต่ก็ไม่ได้มีข้อมูลมากพอที่จะทำให้ผมเชื่อว่าพวกมันมาจากนอกโลกจริง
เขาเคยทำงานที่นาซา และร่วมมือกับ Glavin และคนอื่นๆ
ตรวจสอบสารประกอบอินทรีย์ในอุกกาบาตมาก่อน
แต่ Glavin และทีมก็ชี้ถึงสารเคมีที่ได้พบบางชนิดที่สนับสนุนสมมุติฐานกำเนิดจากนอกโลก
ในการวิเคราะห์ นักวิจัยตรวจสอบสารเคมีอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตสิบกว่าชนิด
ซึ่งรวมถึงไอโซเมอร์ของนิวคลีโอเบส ไอโซเมอร์(isomer) มีสูตรเคมีเหมือนกันกับเบสที่เกี่ยวข้อง
แต่มีการเรียงตัวที่แตกต่างออกไป ทีมพบไอโซเมอร์เหล่านี้ในอุกกาบาตแต่ไม่พบในดิน
ถ้ามีการปนเปื้อนจากดิน เราก็น่าจะพบไอโซเมอร์ในดินด้วยเช่นกันแต่ก็ไม่มี Glavin
กล่าว
คงต้องย้อนกลับไปที่แหล่งของอุกกาบาตเหล่านั้นโดยตรง
คือดาวเคราะห์น้อยสภาพดั่งเดิม Oba และเพื่อนร่วมงานใช้เทคนิคการสกัดกับชิ้นส่วนจากพื้นผิวของดาวเคราะห์น้อยริวงู(Ryugu)
ซึ่งยานฮายาบูสะ 2(Hayabusa
2) นำกลับมาโลกเรียบร้อยแล้ว
และคาดว่าปฏิบัติการ OSIRIS-RE x จะส่งตัวอย่างจากดาวเคราะห์น้อยเบนนู(Bennu)
มาถึงโลกในเดือนกันยายน 2023 Glavin
กล่าวว่า
เราตื่นเต้นแล้วที่จะได้รู้ว่าวัสดุสารเหล่านี้จะบอกอะไรเราได้บ้าง
ชิ้นส่วนอุกกาบาตเมอร์ชิสันขนาดเล็กชิ้นหนึ่ง
ซึ่งเมอร์ชิสันมีชิ้นส่วนรวมแล้ว 100 กิโลกรัมตกลงที่ออสเตรเลียในปี 1969 การวิจัยหลายทศวรรษได้แสดงการมีอยู่ของสารประกอบอินทรีย์ในชิ้นส่วนของอุกกาบาตอุดมด้วยคาร์บอน
(carbonaceous
chondrite) เหล่านี้
แหล่งข่าว sciencenews.org
- all of the bases in DNA and RNA have now been found in meteorites
space.com -
meteorites could have brought all 5 genetic “letters” of DNA to early Earth
sciencealert.com - we have
even more evidence life’s building blocks came to Earth from space
skyandtelescope.com –
scientists wonder: is the origin of life extraterrestrial?
No comments:
Post a Comment