ภาพจากศิลปินแสดงระบบดาวเคราะห์ V1298 Tau
ทีมนักวิทยาศาสตร์นานาชาติซึ่งมีนักวิจัยจากสถาบันดาราศาสตร์ฟิสิกส์แห่งคานารี(IAC)
รวมอยู่ด้วยพร้อมกับสถาบันอื่นๆ
จากสเปน, อิตาลี, เจอรมนี, เบลเจียม, สหราชอาณาจักร และเมกซิโก
สามารถตรวจสอบมวลของดาวเคราะห์ยักษ์ในระบบ V1298 Tau ว่ามีอายุเพียง 20 ล้านปีเท่านั้น
ไม่เคยมีการตรวจสอบมวลของดาวเคราะห์ยักษ์อายุน้อยลักษณะนี้มาก่อนเลย
และนี่เป็นหลักฐานแรกที่บอกว่าวัตถุเหล่านี้มีขนาดขึ้นถึงระดับสุดท้ายแล้ว
ตั้งแต่ช่วงต้นๆ ของวิวัฒนาการดาวเคราะห์ สำหรับการศึกษานี้
พวกเขาใช้การตรวจสอบความเร็วแนวสายตา(radial velocity) จากสเปคโตรกราฟ HARPS-N ที่หอสังเกตการณ์โรเก้ เดอ ลอส มูชาโชส(ORM)
และ สเปคโตรกราฟ CARMENES ที่หอสังเกตการณ์คายาร์ อัลโต
ผลสรุปเผยแพร่ในวารสาร Nature Astronomy
การศึกษาซึ่งนำโดย Alejandro Suarez
Mascareno นักวิจัยจาก IAC
รายงานการตรวจสอบมวลของดาวเคราะห์ยักษ์สองดวงที่โคจรในระบบดาวชนิดเดียวกับดวงอาทิตย์
V1298 Tau อายุน้อย
พวกมันถูกพบในปี 2019 โดยทีมที่นำโดย
Trevor David จากห้องทดลองไอพ่นขับดัน(JPL)
โดยใช้ข้อมูลจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศเคปเลอร์ของนาซา
ซึ่งช่วยให้มีการตรวจสอบขนาดว่า มีขนาดเล็กกว่าดาวพฤหัสฯ เล็กน้อย
และคาบการโคจรที่ 24 และ 40 วัน สำหรับ V1298 Tau b และ e ตามลำดับ
การตรวจสอบคุณลักษณะของดาวเคราะห์ที่อายุน้อยมากเหล่านี้เป็นเรื่องที่ยากเป็นพิเศษ
Alejandro Saurez Mascareno ผู้เขียนคนแรกของรายงานนี้
กล่าว ดาวฤกษ์แม่มีระดับกิจกรรมที่สูงมากและทีมก็ไม่แม้แต่จะคิดพยายาม
จนเพิ่งไม่นานมานี้เอง เขากล่าว ต้องขอบคุณการรวมการตรวจจับที่ทำโดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศ
ร่วมกับโครงงานตรวจสอบความเร็วแนวสายตาจากหอสังเกตการณ์ภาคพื้นดิน
และการใช้เทคนิคการวิเคราะห์ที่ก้าวหน้าที่สุด
ก็เป็นไปได้ที่จะเริ่มเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในช่วงต้นๆ
ของวิวัฒนาการระบบดาวเคราะห์เช่นนั้น ในความเป็นจริง การตรวจสอบมวลของดาวเคราะห์ครั้งใหม่นี้
มีความจำเป็นที่ต้องแยกแยะสัญญาณที่เกิดจากดาวเคราะห์เหล่านี้ออกจากสัญญาณที่สร้างโดยกิจกรรมของดาวฤกษ์เองซึ่งขนาดใหญ่กว่าเกือบสิบเท่า
การศึกษาได้แสดงว่ามวลและรัศมีของดาวเคราะห์ V1298 Tau b และ c นั้นใกล้เคียงอย่างน่าประหลาดใจกับดาวเคราะห์ยักษ์ในระบบสุริยะของเรา หรือในระบบดาวเคราะห์ต่างด้าวอื่นๆ
ที่เก่าแก่ การตรวจสอบซึ่งเป็นครั้งแรกที่ทำกับดาวเคราะห์ยักษ์อายุน้อยเช่นนี้
ช่วยให้เราได้ทดสอบแนวคิดปัจจุบันเกี่ยวกับการก่อตัวของระบบดาวเคราะห์ Victor
J. Sanchez Bejar นักวิจัยที่ IAC
และผู้เขียนร่วมการศึกษานี้
อธิบายว่า
เป็นเวลาหลายปีที่แบบจำลองทฤษฎีได้บ่งชี้ว่าดาวเคราะห์ยักษ์เริ่มต้นวิวัฒนาการของพวกมัน
เป็นวัตถุที่มีขนาดใหญ่กว่า
และต่อมาก็หดตัวลงตลอดช่วงหลายร้อยล้านจนถึงระดับหลายพันล้านปี
ขณะนี้เราทราบแล้วว่า จริงๆ แล้วพวกมันบรรลุถึงขนาดพอๆ
กับดาวเคราะห์ในระบบของเราในเวลาที่สั้นมากๆ
การศึกษาระบบที่อายุน้อยให้เงื่อนงำแก่นักวิจัยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเยาว์วัยของระบบสุริยะของเรา
เรายังคงไม่ทราบว่า V1298 Tau เป็นกรณีปกติ
และวิวัฒนาการของมันก็คล้ายกับดาวเคราะห์เกือบทั้งหมด หรือว่า
เรากำลังเจอกับกรณียกเว้น กันแน่ ถ้ามันเป็นลำดับเหตุการณ์ปกติ
มันก็น่าจะหมายความว่าวิวัฒนาการของดาวเคราะห์อย่างดาวพฤหัสฯ และดาวเสาร์
ก็น่าจะแตกต่างอย่างมากจากสิ่งที่เราคิดไว้ Nicolas Lodieu นักวิจัยที่ IAC และผู้เขียนร่วมอีกงานของงานวิจัยนี้ ให้ความเห็น
ผลสรุปจากงานนี้จึงช่วยในการสร้างแนวคิดเกี่ยวกับวิวัฒนาการช่วงต้นของระบบดาวเคราะห์อย่างระบบของเราเอง
ที่เข้มแข็งมากขึ้น
เพื่อบรรลุถึงความสำเร็จในการตรวจสอบมวล
การศึกษาต้องใช้ความพยายามในการสำรวจอย่างมาก
และความร่วมมือของหอสังเกตการณ์และสถาบันหลายแห่งจากหลากหลายประเทศ
มีความจำเป็นต้องรวมการตรวจสอบความเร็วแนวสายตาจากเครื่องมือต่างๆ
การสำรวจทำจากหอสังเกตการณ์ลาสกัมเปรส เป็นเครือข่ายกล้องโทรทรรศน์ที่มีอยู่รอบโลก
ใช้เพื่อจับตาการแปรเปลี่ยนกิจกรรมของดาวฤกษ์อย่างต่อเนื่อง
แหล่งข่าว phys.org
: study reveals that giant planets could reach “maturity” much earlier than previously thought
No comments:
Post a Comment