ภาพจากศิลปินดาวแคระขาวขโมยก๊าซจากดาวข้างเคียง
ซุปเปอร์โนวาเป็นการระเบิดทำลายล้างดาวฤกษ์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ซุปเปอร์โนวาเทอร์โมนิวเคลียร์ซึ่งเกิดจากการล่มสลายโดยสิ้นเชิงของดาวแคระขาว
ก็จะไม่เหลืออะไรทิ้งไว้เลย อย่างน้อยนี่ก็เป็นสิ่งที่แบบจำลองและการสำรวจบอกไว้
ดังนั้นเมื่อทีมนักดาราศาสตร์ได้ตรวจสอบพื้นที่ซุปเปอร์โนวาเทอร์โมนิวเคลียรประหลาด
SN 2012Z ด้วยกล้องฮับเบิล
พวกเขาก็ต้องช๊อคเมื่อพบว่ามีดาวเหลือรอดจากการระเบิด และไม่เพียงแค่รอด
ดาวยังสว่างกว่าที่มันเคยเป็นก่อนการระเบิดซุปเปอร์โนวาด้วย
Curtis McCully ผู้เขียนคนแรก นักวิจัยหลังปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยคาลิฟอร์เนีย(UC)
ซานตาบาร์บารา และหอสังเกตการณ์ ลาส
คัมเปรส เผยแพร่การค้นพบเป็นบทความใน Astrophysical Journal และนำเสนอในการแถลงข่าวการประชุมสมาคมดาราศาสตร์อเมริกันครั้งที่
240 ผลสรุปที่น่าประหลาดนี้ได้ให้ข้อมูลใหม่ๆ
แก่เราสู่กำเนิดของการระเบิดที่พบได้บ่อยที่สุดในเอกภพแต่ก็เป็นปริศนามากที่สุดด้วย
ซุปเปอร์โนวาเทอร์โมนิวเคลียร์(thermonuclear
supernova) ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า
ซุปเปอร์โนวาชนิดหนึ่งเอ(Type Ia supernova) เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งสำหรับนักดาราศาสตร์ในการตรวจสอบระยะทางในอวกาศ
เริ่มต้นในปี 1998 การสำรวจการระเบิดเหล่านี้ได้เผยให้เห็นว่าเอกภพกำลังขยายตัวด้วยอัตราที่เร็วขึ้น(มีความเร่ง)
ซึ่งคิดกันว่าเกิดขึ้นจากพลังงานมืด(dark energy) เป็นการค้นพบที่นำไปสู่การได้รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี
2011
ในขณะที่ซุปเปอร์โนวาชนิดนี้มีความสำคัญอย่างขาดไม่ได้ในทางดาราศาสตร์
แต่กำเนิดของมันก็ยังไม่เป็นที่เข้าใจถ่องแท้นัก
นักดาราศาสตร์เห็นพ้องกันว่าเป็นการระเบิดทำลายตัวเองของดาวแคระขาว
ซึ่งเป็นซากดาวที่มีมวลขนาดพอๆ กับดวงอาทิตย์บีบอัดอยู่ในทรงกลมขนาดพอๆ กับโลก
อะไรทำให้ดาวแคระขาวเหล่านี้ระเบิดก็ยังไม่เป็นที่ทราบ
ทฤษฎีหนึ่งบอกว่าดาวแคระขาวขโมยมวลสารจากดาวข้างเคียง เมื่อดาวแคระขาวหนักเกินไป
ปฏิกิริยาเทอร์โมนิวเคลียร์จะจุดระเบิดขึ้นในแกนกลางและนำไปสู่การระเบิดแบบกู่ไม่กลับ(runaway)
ที่ทำลายดาวทั้งดวงไป
แต่ SN 2012Z เป็นการระเบิดเทอร์โมนิวเคลียร์ชนิดที่ประหลาด
ซึ่งบางครั้งเรียกว่า ซุปเปอร์โนวาชนิดหนึ่งเอเอกซ์(Type Iax supernova) พวกมันเป็นญาติที่มืดกว่าและอ่อนแสงกว่าชนิดหนึ่งเอปกติ
นั้นเป็นเพราะพวกมันมีพลังงานต่ำกว่าและช้ากว่า นักวิทยาศาสตร์บางคนบอกว่าจริงๆ
แล้วมันเป็นซุปเปอร์โนวาหนึ่งเอที่ล้มเหลว(failed Type Ia supernovae) ซึ่งการสำรวจใหม่ก็ยืนยันสมมุติฐานนี้
ในปี 2012 พบซุปเปอร์โนวา 2012Z ในกาแลคซีกังหันใกล้ๆ NGC 1309 ซึ่งถูกศึกษาในเบื้องลึกและจับภาพโดยฮับเบิลหลายครั้งตลอดหลายปีก่อนหน้าเกิดซุปเปอร์โนวา
ภาพของฮับเบิลที่ถ่ายในปี 2013 และวิเคราะห์ในปี
2014 นักวิทยาศาสตร์ก็ประสบความสำเร็จในการจำแนกดาวในตำแหน่งเดียวกับที่เกิดซุปเปอร์โนวา
2012Z นี่เป็นครั้งแรกที่มีการจำแนกดาวแคระขาวต้นกำเนิดของซุปเปอร์โนวาได้
เราคาดหวังว่าจะได้เห็นหนึ่งในสองอย่างนี้เมื่อเราได้ข้อมูลล่าสุดจากฮับเบิล
McCully กล่าว
ถ้าดาวไม่สาบสูญไปจนหมด บางทีมันก็อาจจะยังคงอยู่ที่นั้น
ซึ่งหมายความว่าดาวที่เราเห็นในภาพก่อนการระเบิดไม่ได้เป็นดวงเดียวกับที่ระเบิด
ไม่มีใครคาดเลยว่าจะได้เห็นดาวที่รอดมาซึ่งสว่างขึ้น นี่เป็นปริศนาของจริง
McCully และทีมคิดว่าดาวที่ระเบิดไปครึ่งหนึ่งสว่างขึ้นก็เพราะมันพองตัวมีขนาดใหญ่ขึ้น
ซุปเปอร์โนวาไม่ได้รุนแรงพอที่จะทำลายดาวทั้งดวงได้
ดังนั้นจึงมีวัสดุสารบางส่วนที่ตกกลับสู่สิ่งที่เรียกว่า bound remnant เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาคาดว่าดาวจะค่อยๆ
หวนคืนสู่สถานะเดิม เพียงแค่มีมวลต่ำลงและมีขนาดใหญ่ขึ้น
สำหรับวัตถุอย่างดาวแคระขาว(และดาวนิวตรอน)
ดาวที่มีมวลต่ำจะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางใหญ่กว่า
ดาวดวงนี้รอดมาได้ก็คล้ายๆ กับโอบีวัน
เคนโนบี หวนกลับมาเป็นพลังวิญญาณในสตาร์วอร์ส Andy Howell ผู้เขียนร่วม ศาสตราจารย์วุฒิคุณที่ยูซี
ซานตาบาร์บารา และนักวิทยาศาสตร์ทีมงานอาวุโสที่หอสังเกตการณ์ ลาส กัมเปรส กล่าว
ธรรมชาติพยายามจะโค่นดาวดวงนี้ลง
แต่มันก็หวนกลับมามีพลังมากกว่าที่เราจะจินตนาการได้ มันก็ยังเป็นดาวดวงเดิม
แต่กลับมาในรูปแบบที่แตกต่างออกไป
เป็นเวลาหลายทศวรรษที่นักวิทยาศาสตร์คิดว่าซุปเปอร์โนวาหนึ่งเอ
ระเบิดเมื่อดาวแคระขาวดวงหนึ่งมีมวลถึงขีดวิกฤติที่เรียกว่า ขีดจำกัดจันทรเสกขา(Chandrasekhar
limit) ที่ประมาณ 1.4
เท่ามวลดวงอาทิตย์
แบบจำลองนี้ในช่วงไม่กี่ปีหลังก็พลาดไปเมื่อพบว่าซุปเปอร์โนวามากมายเกิดขึ้นด้วยมวลที่ต่ำกว่าขีดจำกัดนั้น
และแนวคิดทางทฤษฎีใหม่ก็บ่งชี้ว่ามีสิ่งอื่นที่ทำให้พวกมันระเบิด
นักดาราศาสตร์ไม่แน่ใจว่าดาวจะเข้าใกล้ขีดจำกัดจันทรเสกขาก่อนจะระเบิดเป็นซุปเปอร์โนวาหรือไม่
ผู้เขียนในการศึกษานี้คิดว่า การเจริญจนถึงค่ามวลวิกฤติเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับ SN
2012Z
McCully กล่าวว่า นัยยะสำหรับซุปเปอร์โนวาหนึ่งเอ เราได้พบว่าซุปเปอร์โนวาชนิดนั้นอย่างน้อยก็สามารถมีมวลถึงขีดจำกัดและระเบิดได้
แม้การระเบิดจะอ่อนแรงอย่างน้อยก็บางช่วงเวลา
ขณะนี้เราอยากจะเข้าใจว่าอะไรทำให้ซุปเปอร์โนวาล้มเหลวและกลายเป็นชนิดหนึ่งเอเอกซ์
และอะไรทำให้ระเบิดสำเร็จกลายเป็นชนิดหนึ่งเอ
แหล่งข่าว phys.org
: the star that survived a supernova
sciencealert.com : the
weird star survived a supernova only to shine even more brightly than
before
No comments:
Post a Comment